Behoud altijd die kracht tot onmiddellijk handelen. Behoud dat vermogen tot kwaad kunnen worden. Als een situatie daarom vraagt. Voor vrouwen en sommige wegen in spiritueel land wordt woede en zelfs boosheid nog steeds gezien als iets slechts, iets waaraan stevig gewerkt moet worden. Het spiritisme die ‘’lastige’’ emoties wil onderdrukken omdat het niet verlicht zou zijn. Vrouwen die die kracht niet eens meer kennen en er bang voor zijn.
Sta juist die emoties toe, geef ze bestaanrecht: er zitten waardevolle boodschappen in en zoveel liefde. Voor jouzelf.
Het is heel gezond om op iets ongezonds krachtig te reageren. Woede is dan een ultieme schoonmaker en grenstrekker. Die functie is onmisbaar. Duw die kracht niet weg, ga hem ook niet analyseren wat jouzelf weer ontkracht of stap in de valkuil van het eeuwige gespiegel.
Het is er niet voor niks, het heeft een doel. Laat dat moment niet liggen.

Ik merkte dat eergister weer eens op. Ik kreeg onverwachts zoveel oordelen, aantijgingen en hardheid over me heen. Oordelen van een ”vriendin” over mijn plaatsingen op facebook, hoe zij mijn leven zag, over mijn relatie, mijn werk… 
Alles werd naar beneden gehaald. Het waren háár oordelen. Ik stond versteld, snapte er niks van. Geen open gesprek was mogelijk met wederzijds gehoor en luister toen ik haar iets wilde vertellen. Toen werd de deur dicht gedaan want ik triggerde haar en daar was ze niet van gediend. 🙂
Dat deed bij mij voorgoed de deur sluiten. Vertrouwen en veiligheid waren immers geschonden.
Wat als nu de énige les is om zaken te elimineren die niet goed zijn en nee te zeggen tegen allerlei ongenoegens en projecties die via mij worden afgevloeid. Diep in mij stuwde in ieder geval die kracht op. Ik was woedend. Vooral ook toen mij niet de ruimte werd gegeven er iets over te zeggen. En ik kon die woede helemaal hebben. Als een zinderend wild paard trok hij door mijn lichaam. Ik liet hem gaan. En het was op de één en andere manier nog lekker ook.
Reageer gezond op ongezonde shit. Accepteer niet het onacceptabele. Die knop weer vinden van: tot hier en niet verder. Die was ik best lange tijd kwijt geraakt. En ik was dankbaar dat die a la minuut mij gepresenteerd werd.
Behoud die kracht van kwaad kunnen en mogen worden of weet hem opnieuw te vinden. Die levenskracht. Zonder schuldgevoel. En na die situatie werd er opeens zoveel duidelijk. Zo fijn ook weer. De ziel laat zich via emoties horen, welke richting goed is, welke mensen, welke niet meer.

Die knop van boosheid/woede moet zéker niet elk moment aanslaan – dat is weer another story – maar op cruciale momenten in je leven: voel hem, eer en gebruik het! Na de inwendige orkaan heb ik maar een stevige wandeling gemaakt waarin de wind mij gaf wat ik nodig had: de lucht lachte me toe , het onweer klaarde en de naalden en haken werden uit me getrokken.

Dank je wel A. Je haalde zonder het te weten die enorme reinigende stuwkracht omhoog. De knop van tot hier en niet verder werd even heel duidelijk neergezet. Ik hoef niet iedereen te houden, het is goed om ook afscheid te nemen als het leven daarom vraagt. Het leven zoekt die balans toch altijd zelf weer op. 
Kwaadheid is een legitieme vorm en energie waarin heel veel liefde kan zitten. Als die wordt toegestaan, raast de storm over en blijven er ook geen losse eindjes, rancune of andere sluimerende emoties en haakjes over die op een gegeven moment wél ziekmakend kunnen worden. Voor alle partijen…
En zo kan ik ieder moment weer eren.
Ook de moeilijke en pijnlijke.

© Sandra Doosje