De innerlijke man van de vrouw – het yanggedeelte van ons zijn – is in eerste instantie bedoeld voor de innerlijke vrouw HERSELF ! Vrouwen gebruiken in deze maatschappij zo vaak eerst hun (daad)kracht en acties voor de buitenwereld (het zorgen bijv.) en zijn zo teveel op de ander gericht, vooral als de buitenwereld passief is of behoeftig. Och, onze vrouwenharten hebben altijd nog wel een restje over……..Nee dus!
In plaats van de daadkracht in eerste instantie aan henzelf en hun leven te besteden, wordt die zomaar als gewoonte weggegeven waardoor ze op raken en geirriteerd en als dit patroon lang wordt volgehouden en mogelijk nog aangevuld met een onvermogen tot ontvangen: uitgeput.

Maar wanneer ik zelf mijn vrouwelijke intuitie voel en aan mijn impulsen gehoor wil geven, dien ik mijzelf dus het beste om die innerlijke man eerst achter mijzelf te voelen, zonder hem onbewust weer uit te leveren aan buiten. Waardoor we ons zelf eigenlijk in de steek laten. Naderhand ga je dat altijd voelen. 
Sluit je ogen eens en voel die innerlijke mannelijke energie eens achter je staan. Heel dichtbij, als deel van jou en beschermeling van jouw eigen vrouwelijk zijn. Omhuld. In liefde en zorg. Voor jou.
Besteed ”hem” niet uit aan anderen als jij hem zelf eerst nodig hebt. Opdat de innerlijke vrouw altijd haar eigen innerlijke man nodig heeft en zo heel en energiek blijft. Zo blijft ze bij zichzelf, is zij van nature beschermd en begrensd en bekrachtigt ze haar eigen heelheid en liefde.

© Sandra Doosje