Hoe vaak nog kom ik tegen binnen ”afdeling spiriland” een soort omhooggehouden valse schijn aan positiviteit, aan optimisme, een hoog ”het is goed”-gehalte. Een wegduwen van andere emoties alsof die schadelijk en minder zouden zijn.

Boosheid, verdriet, razernij, opschudding, weerstand, wanhoop, angsten, somberheid en twijfels, als gevolg van niet verwerkte pijnervaringen horen nu eenmaal ook bij het aardse leven.

Dit lijkt wel een soort goeroe-achtige stroming die mijns inziens niets te maken heeft met heelheid of groei. Het pretendeert ”verder” te zijn dan de ander. Dat kan niet, ieder loopt zijn eigen pad. Ieder is zo ver waar hij heeft te zijn.

Wanneer je je diepste en ”laagste” emoties kan aannemen en opnemen tezamen met jouw ”hoogste”emoties, jouw hogere zelf, komt jouw ware wezen van nature in het licht te staan. In licht, in kracht, in liefde.

Wanneer die 2 energieën samenvloeien en niet meer uit een besef van vals spiritisme bijna arrogant worden afgewezen binnen het zelf of bij de ander, komt er een nieuwe stroom, een nieuwe Jij. Daarin worden zogenaamde ”afwijkende” , afkeurende of ”minderwaardige” energieën omarmd en veranderen als vanzelf qua vorm en structuur.

Het zogeheten andere ”het is allemaal zo geweldig-model” en simpelweg het over andere lagen heen dansen opdat die eigenlijk niet gevoeld willen worden, werkt een indeling van goed en slecht in de hand en kan zo nooit heelheid bevorderen.

Het hoogste van jezelf komt naar voren als je je kan en durft te verbinden met het laagste in jezelf.

© Sandra Doosje