Terras-praat.

“Hoeveel heb jij er eigenlijk gehad?’’ vraagt de brildragende jonge vrouw aan haar donkere krullenvriendin en kijkt haar nieuwsgierig aan. ‘’Hoeveel mannen bedoel je?’’ Ja, hoeveel mannen. ‘’Jee, nou ik denk zo’n 8 of 9’’, antwoordt de krul. De bril verslikt zich bijna.

Jij, 8 of 9? Met grote ogen kijkt de bril naar de krullen. Ze zitten op terras in hartje Deventer, genietend van de zon, nippend aan hun tweede glas rosé.

‘’eh, is dat erg of zo?’’ vraagt de krul en begint dan zachtjes haar verleden op te sommen. ‘’Eerst was er Bart, dat was kort maar heftig maar daarna kwam Steven en daar had ik natuurlijk ruim 4 jaar een relatie mee en toen kwam Scott….’’. ‘’Jaja….dat weet ik nog, onderbreekt de bril.

‘’Hoeveel jij dan?’’ vraagt krul belangstellend aan haar vriendin. De bril gaat er eens goed voor zitten en nipt steviger aan haar glas. Nou, zeker wel boven de 70, ik schat 75. ‘’

‘’75? Meen je. Hou je een lijst bij of zo? ‘’ De krul grijnst, zet haar glas weg en is even stil. Ze kijkt naar haar vriendin die in de verte staart, net of de kwantiteit van haar bedpartners haar een vorm van allure en status geeft. Het lijkt in ieder geval alsof de bril er apetrots op is.

Bovenstaande is zomaar een verkorte weergave van een gesprek wat ik opving op een terras tussen twee vriendinnen. Aanleiding voor mij om dit artikel te schrijven.

Historie

Wat een rijke historie kent de seksuele revolutie en evolutie in Nederland. Tot de vorige eeuw en met weinig geboorteregulerende middelen voor handen was seks toch voornamelijk bedoeld om zich voort te planten. Een waarborg was het om het geslacht voort te dragen zodat zoon of dochter de boerderij of de bakkerij kon opvolgen. In de jaren 60 tijdens de seksuele revolutie en drang om zich van strenge structuren en dogma’s los te maken kwam daar de invoer van de pil en het condoom. We hoefden plots niet meer zo voorzichtig te zijn. Rigiditeit kwam uit de taboesfeer en lang leefden de drugs, de seks en het vrije leven. Seks kwam zo met deze woelige jaren uit eeuwenoude ‘’zondige’’ sferen en de vrouwenemancipatie is daarin een mooie stap voorwaarts geweest voor een gelijkwaardiger rol van de vrouw.

Aards plan of oude kennis

Seksualiteit en verliefdheid is een fantastisch goddelijk concept en aards plan. Het zit geweldig in elkaar, met uiterste eenvoud en precisie ontworpen. De chemie is bedoeld om elkaar aan te trekken, verliefdheid te ervaren, lust op te wekken, met elkaar naar bed te gaan, verbinding te leggen, overgave te bereiken, klaar te komen en vervolgens nieuw leven voort te zetten. Een cirkel om u tegen te zeggen. Dat hadden wij mensen niet kunnen bedenken. Wij mensen denken namelijk vaak te moeilijk. Leven en echtheid is vaak eenvoudig. Seksualiteit is van nature goddelijk, eenvoudig en heilig, de mens heeft er iets anders van gemaakt. Seksualiteit is zo heerlijk gemaakt omdat ons mens-zijn zo de waarborg wordt gegeven aardse cycli. Aardse geneugten zijn niet slecht, ze zijn er om goed mee om te gaan en juist de diepte ervan te beleven.

In de tempels eeuwen geleden werd er les gegeven in goddelijke seksualiteit. Om heilige verbindingen te kunnen aangaan. Met lichamelijke technieken, vrije adem en een open ruime geest werd dit onderwezen. Om met zuiverheid en liefde het vrouwelijk lichaam te openen voor de man, zodat de man de vrouw kon nemen als zijn koningin en de vrouw kieskeurig als ze was zich liet nemen door haar koning. Een diep ontvangen en geven als ware gift naar elkaar. Eén die energie geeft en je vervuld in plaats van leegmaakt en berooft.

Eigenwaarde of niet.

In het geval van de bril en de krul, de twee vriendinnen van het terras, lijkt de bril naar aanleiding van de hoeveelheid seks met diverse mannen haar eigenwaarde en zelfwaardering daaraan te ontlenen. Maar is dat echt zo? Is het niet eerder een camouflage van het gebrek hieraan? Wat is de innerlijke motivatie om dit jaar in jaar uit te leven?

Hoe ouder we worden en hoe meer ervaringen we met ons meedragen, hoe rijper we worden. Althans zo zou het qua evolutie horen te verlopen. Met jonge vrouwen die experimenteren is niks mis mee, móet zelfs misschien wel om zonder schuld en schaamte zich los te weken van strakke structuren door opvoeding of cultuur. Vaak echter zet deze tred zich voort als het jonge meisje opgroeit. Ze blijft in die fase hangen en gaat zo voorbij aan de cycli leven-dood-leven waarbij er rijping en verandering plaats vindt en de ziel iets anders wil ervaren.

Naakt

Het rijpen komt ook in de seksualiteit tot uitdrukking omdat seksualiteit een voortvloeisel is van de liefde die er is tussen twee mensen. Het is het fysiek en energetisch samenbrengen van twee zielen wier lichamen door die liefde samensmelten. Die de vrouw haar vrouw-zijn laat voelen en de man zijn man-zijn. Die zo in elkaar durven opgaan dat de twee energieën- die heilige liefde en de dierlijke lust samenvallen en één worden. Seksualiteit is naakt. Letterlijk en figuurlijk: kwetsbaarder kan niet. En seksualiteit is goddelijk: we zijn immers zo ter wereld gekomen! Hoe kan dat slecht en zondig zijn…

Ontdekkingstocht

De eerste jaren van het leven als puber en adolescent is het een ontdekken. Het ontdekken van het eigen lichaam, van het lichaam van de andere sekse , orgastische samentrekkingen en hoogtepunten beleven. Het lichaam en de geest zijn jong, veerkrachtig , gretig. Tenminste, dat hoeft niet zo te zijn maar als er weinig blokkades en taboes zijn, is het seksuele avontuur doorgaans een spannende ontdekkingstocht. Ik zelf ben in het geheel niet vrij opgevoed met seks en lichamelijkheid. Veel later heb ik pas werkelijk kunnen genieten toen ik het keurslijf en de overgenomen kramp van mijn (voor)ouders had losgeweekt en ik in mijn eigen seksualiteit en vrouwelijkheid kon duiken.

Interesse in elkaar.

Als twee mensen elkaar net hebben ontmoet, is het heel wijs om elkaar eerst te leren kennen. Waar houdt hij/zij persoon van? Hoe wordt gedacht over de liefde? Hoe kust de ander: is het wat ronddraaien of voel je de vlinders tot onder je navel fladderen. Hoe gaat de ander om met jou? Hoe reageert deze persoon? Hoe laat hij/zij jou voelen? Is er interesse in jouw dromen en verlangens. Is er integriteit? Voel je je veilig?

Dan worden er lijnen van liefde geweven in het hart en de geest en zal het lichaam als vanzelf volgen. Is er ergens weerstand, is er een subtiele vorm van agressie, afwijzing en ongeduld: wees dan trouw aan jezelf en voel goed of dit dan de juiste keuze is. Is het deze persoon waar jij je mee wil verbinden? Doe jezelf niet tekort en vind die partner die jou echt helemaal wil leren kennen, die niet afhaakt na wat intense emoties, die ze niet wegwuift maar die jou beter en op een dieper niveau wil leren kennen. Die in grote mate bereid en beschikbaar is en gelijkwaardig naast je kan en wil staan. Niet er boven, niet eronder maar naast jou. Doorsta de cycli van liefde en relaties. De juiste partner is direct verbonden met jouw zielengroei. In die zin klopt elke partner altijd omdat ze jouw spiegelen wat diep in jou is en waar je je nog niet van bewust bent. Kies bewust. Kies verstandig. Wanneer je iedere keer een zelfde soort partner aantrekt, met eenzelfde thema, krab dan eens achter je oren wat dat zegt over jou.

Oorzaak en gevolg.

In het geval van de bril zit zij nog niet in het voorstadium van ‘’verbinding kunnen aangaan’’. Want in verbinding kom je jezelf tegen, je eigenliefde, je draagkracht en ook al je angsten. De krul is serieuzer en heeft langere relaties gehad. Niets ten nadele van de bril overigens: haar achtergrond en opvoeding zal onlosmakelijk met haar gedrag en houding te maken hebben. Zo heeft een ieder van ons een masker en overleving ooit gecreëerd. Maar hoe bewuster je wordt, hoe kieskeuriger, hoe heiliger je je lichaam zal ervaren en natuurlijk en wild je in je leven zal staan. ‘’Wild’’ is in deze context synoniem voor goddelijk. Bewust. Natuurlijk. Vanuit kracht en authenticiteit. En betekent niet losbandig, roekeloos of onwetend.

Leren

Alle relaties dienen een doel. Welke dat is, heb je met jezelf uit te zoeken en is vaak nog een hele puzzel. Ze dienen er echter altijd voor om jouw diepste zelf te leren kennen. Je schatten, je angsten én je diep ingeprente overtuigingen.

Ik ken zelf relaties die ervoor zorgden om bepaalde kwaliteiten en vaardigheden in mijzelf te ontwikkelen. Ooit had ik een korte affaire met een man die op zijn 38e achteraf nog bij zijn moeder woonde; die toen ik in de keuken thee aan het maken was, doodleuk zonder scrupules mijn dagboek aan het lezen was. Die verstond duidelijk de taal van integriteit niet en begreep niet waarom ik hem eruit zette. Een les voor mij in grenzen en zelfrespect. Jaren later had ik een langere latrelatie met een man waar ik – achteraf gezien- voor zorgde, het type zorgzame moeder-afwachtend kind. Een man die op geen enkele manier op eigen benen stond of waar ik van op aan kon. Ik zorgde voor hem, een patroon wat ik kende uit mijn eigen jeugd. Een les voor mij om mijn godin en vrouwelijkheid te eren en om oude patronen uit de jeugd te zien, los te laten door het echt niet meer te willen. En zo kan ik wel even doorgaan. Ook karmische relaties die op mijn weg kwamen om ze alsnog te voelen en los te laten. Allemaal stapsteentjes die best pijnlijk waren maar een enorme groei in mij bewerkstelligde zodat ik mijn ware zelf vond en daarmee eindelijk die man in mijn leven kwam waarmee ik die complete en allesomvattende liefde kan delen

De broer en zus relatie

En dan is er ook een ander type die nogal eens voorkomt. De man en vrouw die geen seks (meer) hebben en als broer en zus zijn gaan leven. Zij hebben niet meer dat weefgetouw van die diepste uitlijning van man en vrouw. Uitingen als ‘’te druk, de kinderen, te moe’’ zijn escapes om niet meer in die pure liefdesverbinding te hoeven blijven. Het vuur is gedoofd. Het lichaam loopt niet meer warm. Het is niet de oorzaak maar een groot signaal dat er iets mist in de relatie. Dat er iets niet klopt, dat die uit balans is en snakt naar openheid en eerlijkheid. In eerste plaats met jezelf. Liefde is een emotionele weg. Dat het niet over rozen gaat, wisten de meesten al. Aan de rozen zitten doorns, want zonder doorns geen volledige bloem. Als we zowel de doorns als de roos kunnen accepteren, volgt er een positieve groei en laat de liefde ons omhoog klimmen.

Heilig huwelijk

In deze snelle en diep transformerende tijd komen we – de één sneller dan de ander maar uiteindelijk allemaal – tot ons eigen heilig huwelijk. Eerst in ons zelf en automatisch daarmee met die ander. ‘’Ik ben de jouwe, jij de mijne’’ zijn niet zomaar uitlatingen , nee ze komen voort uit een behoefte aan hechting en een oerverlangen om die éénheid weer te ervaren die we nog zo goed ergens kennen uit onze blauwdruk en eerdere levens. Een aangaan van het heilig huwelijk met twee heilige lichamen die onbeschaamd en vrij elkaar willen opzuigen en indrinken. Samenkomen. Binnendringen. Toelaten. Opnemen. Zonder angst en reserves.

Het lichaam als graadmeter

In het geval van de bril zal er weinig veiligheid zijn. Eerst is er de veiligheid en intentie nodig van elkaar echt diep willen leren kennen en dat kan niet met kortdurende of losse flodders, onenightstands. Dan gaat het om iets anders. Presteerseks, seks als substituut voor eigenwaarde, opvullen van innerlijke leegtes of het zogenaamde ‘’los neuken’’ om zich van eerdere relaties te bevrijden. Of, ‘’even kijken hoe goed je nog in de markt ligt’’, zoals ooit een vriendin mij vertelde. Wij kunnen onszelf voor de gek houden maar het lichaam liegt niet. Het zal hoe dan ook vroeg of laat van zich laten horen wanneer wij niet luisteren naar onze eigen liefde en het maar aan jan en alleman te grabbel gooien.

Wanneer de vrouw werkelijk kan voelen dat zij een heilige tempel in zich draagt en zo zichzelf met respect behandelt, zal ze ook die partner aantrekken die haar zo benadert. Eer je zelf en je lichaam eerst. Eer jouw behoeftes, jouw schoonheid en verlangen. Eren brengt balans en is de eerste stap naar het heilig huwelijk. Binnen in jouzelf.

Dan wordt één en één plots drie. De dierlijke wilde passie samengaand met de liefde van de ziel. Niet meer gefragmenteerd en gefaseerd maar compleet. Vraag jezelf af: wil ik mijn kwetsbaarheid , schoonheid en heiligheid ten diepste verbinden met deze persoon? Vraag het aan je lichaam. Het zal antwoord geven. Ware liefde zal JA zeggen. De vrouw die in haar lichaam de penis van de man ontvangt, heeft álles van hem te ontvangen, waardoor de man ook alles kan geven aan haar. De keuze moet compleet zijn. Geen achterdeurtjes of ‘’die en die is ook leuk’’. Daar is ongelooflijk veel moed voor nodig. Wanneer er een voluit JA is van beide kanten, kan de liefde die vorm krijgen en intensiteit die heling brengt. Een half gekozen liefde zal dat nooit brengen. Het is het toegroeien naar deze heelheid. In andere gevallen is het seksbeleving met misschien een tijdelijk bevredigend gevoel maar niet als duurzame verbinding of zielengroei.

Macht versus liefde.

Verkrachtingen zijn ultieme schadelijke onteringen van die heiligheid. Ontstaan uit macht. Binnendringen zonder toestemming is een oneindig zonde. Want alles aan en in het lichaam is heilig.

Ware liefde daarentegen dringt in overgave en openheid door alles heen. Ontstaan uit liefde. Alles raakt het aan. De liefde, het hart maar ook herinneringen en pijn. Dat wat gezien mag worden en losgelaten of juist om meer mee te verbinden. Als daar op de juiste wijze en met diep respect mee wordt omgegaan komen we uit bij die heelheid en eenwording. Dat is het waardevolste cadeau wat we onszelf en de ander kunnen geven.

Geschenk.

De bril die nog een weg heeft af te leggen in verbindingen en mag leren zich over te geven aan de liefde in plaats van zich laten afleiden door allerlei oppervlakkige seksbelevingen zou ik aanraden om te kijken en vooral te voelen wat bij haar de oorzaak is om dit steeds aan te gaan.

Seks is geen goedkope maar een goddelijke weg van de ziel. Je hart, ziel en lichaam openlijk delen is een kostbaar geschenk. Het vraagt moed en grootsheid en een enorme bereidheid dat samen aan te gaan. Om elke keer dieper en echter in jezelf en elkaar te wentelen. Door angst en weerstanden heen te gaan. Om die ultieme eenheid en bron te ervaren waarvoor het bedoeld is. En wanneer die draden zijn gelegd, elkaar ook weer los te laten in het diepe vertrouwen dat die wenteling elke keer dieper zal worden.

Zoals het leven ons elke dag geeft: een tapijt van nieuwe weefsels, kansen en uitdagingen.

© Sandra Doosje